Ήταν 14 Νοέμβρη του 1973, όταν στην Αθήνα ξέσπασαν αντιδικτατορικές ταραχές, οι οποίες κορυφώθηκαν με την ιστορική κατάληψη του κτιρίου του Πολυτεχνείου από φοιτητές.
Γρήγορα το γεγονός εξελίχθηκε σε λαϊκή κινητοποίηση εναντίον της Χούντας και στο πλευρό τους τάχθηκαν γρήγορα μαθητές και εργάτες.
Αφορμή για τις αντιδράσεις των φοιτητών ήταν οι παρεμβάσεις στις φοιτητικές εκλογές και η υποχρεωτική στράτευση όσων συμμετείχαν ενεργά σε αυτές και ενοχλούσαν το καθεστώς.
Την Τρίτη 13/11 δικάστηκαν 17 συλληφθέντες από τις διαδηλώσεις που ακολούθησαν το μνημόσυνο του Γ. Παπανδρέου στις 4 του ίδιου μήνα, εκ των οποίων 12 αθωώθηκαν, ενώ σε 5 επιβλήθηκαν ποινές με αναστολή. Για το λόγο αυτό, το απόγευμα της 14ης Νοέμβρη, αποφασίστηκε από φοιτητικούς συλλόγους η κατάληψη του κτιρίου του Πολυτεχνείου.
Η κατάσταση όμως μύριζε μπαρούτι από νωρίς, καθώς στη Νομική Σχολή έφτασε η πληροφορία πως στο Πολυτεχνείο υπήρχαν επεισόδια μεταξύ αστυνομικών και φοιτητών, ενώ κυριάρχησε η φήμη ότι οι αστυνομικοί χτυπούσαν φοιτητές, γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση.
1.500 φοιτητές ξεκίνησαν πορεία προς το Πολυτεχνείο, η οποία κατέληξε σε συγκρούσεις με τους αστυνομικούς στην Πατησίων. Ενώ οι Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητών συνεχίζονταν, πλησίασε το χώρο της συγκέντρωσης ο εισαγγελέας υπηρεσίας, ο οποίος είπε στους συγκεντρωμένους ότι μπορούν να διαδηλώσουν και μετά να διαλυθούν ήρεμα, καθώς και ότι οι αστυνομικοί θα αποχωρήσουν. Η απόφαση για κατάληψη όμως υπερίσχυσε και φοιτητές άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα εναντίον της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Από εκείνη τη στιγμή, ο κόσμος άρχισε να αυξάνεται. Οι πρώτες χειρόγραφες προκηρύξεις εμφανίστηκαν και μέχρι τις 9.00 είχε σταματήσει η κυκλοφορία πέριξ του κτιρίου. Οι φοιτητές άρχισαν να σχηματίζουν ομάδες περιφρούρησης και έκλεισαν τις πύλες του ιδρύματος, ενώ άρχισε να προετοιμάζεται η λειτουργία πρόχειρου ραδιοφωνικού σταθμού.
Την Πέμπτη 15 Νοέμβρη, οι προκηρύξεις ήταν χιλιάδες. Οι τοίχοι άρχισαν να γεμίζουν με συνθήματα, ενώ αγρότες και εργάτες ξεκίνησαν να έρχονται από παντού. Παρά τις αντιδράσεις, η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου ζήτησε από την Κυβέρνηση να μη γίνει επέμβαση στο Πολυτεχνείο, κάτι που φάνηκε να αποδέχεται η Χούντα.
Τρόφιμα, χρήματα, τσιγάρα, ψωμιά άρχισαν να φτάνουν από παντού, ενώ μαθητές κατάφεραν να μπουν στους χώρους, παρά τον αποκλεισμό της Αστυνομίας. Αν η πρώτη μέρα της κατάληψης αφορούσε τους φοιτητές, τότε πλέον το ζήτημα είχε γίνει λαϊκό. Το πλήθος είχε ξεπεράσει κάθε προσδοκία.
Την Παρασκευή 16 Νοέμβρη είχε γίνει σε όλους ξεκάθαρο πως επρόκειτο για λαϊκό ξεσηκωμό. Οι αστυνομικοί μάταια προσπαθούσαν να αποθαρρύνουν τον κόσμο να πλησιάσει με σκληρούς ελέγχους. Ακόμα και τα μεσάνυχτα υπήρχαν 4.000 κόσμου μέσα και έξω από το κτίριο.
Στις 2.00 έκλεισαν οι πόρτες του Πολυτεχνείου, ενώ εξακολουθούσε να υπάρχει ακόμα λίγος κόσμος απ' έξω. Γίνονταν προμήθειες σε τρόφιμα και άλλα είδη. Στις 3.00 άρχισαν οι Συνελεύσεις κατά σχολές.Τα σχολεία εκείνη τη μέρα ήταν άδεια, ενώ από το πρωί, οικοδόμοι μπήκαν στο Πολυτεχνείο οργανωμένα και καλούσαν σε Γενική Απεργία.
Οι δημοσιογράφοι ξένων και ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης άρχισαν να πολλαπλασιάζονται, ενώ μέσα στο Πολυτεχνείο άρχισαν να τοποθετούνται καθρέφτες, για να εμποδίσουν τη λήψη φωτογραφιών από συνεργεία της Ασφάλειας.
Στις 4:30 το απόγευμα ξεκίνησαν οι συγκρούσεις, με τα δακρυγόνα να έχουν γεμίσει το κέντρο της Αθήνας. Στις 9.00 άρχισαν να στήνονται οδοφράγματα, ενώ μισή ώρα αργότερα με απόφαση της Αστυνομίας απαγορεύτηκε η κυκλοφορία στο κέντρο της πόλης μέχρι νεωτέρας διαταγής.
Στις 10.00 πλέον άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα τεθωρακισμένα, ενώ τα ασθενοφόρα κινούνταν μανιασμένα μεταφέροντας τραυματίες. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, δόθηκε η εντολή και από το Γουδί άρχισαν να βγαίνουν τανκς στους δρόμους. Στη 1.00 ήταν ήδη στην Πατησίων. Το γεγονός αυτό ανέκοψε τον ενθουσιασμό του κόσμου και ώθησε τους διαδηλωτές να αποχωρήσουν.
Ελεύθεροι σκοπευτές κατέλαβαν θέσεις στα γύρω από το Πολυτεχνείο κτίρια.
Γύρω στις 3.00 τα ξημερώματα, δυνάμεις του Στρατού και της Αστυνομίας εγκατέλειψαν τις διαπραγματεύσεις και ένα τανκ έριξε την κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου. Ακολούθησε χάος και συγκρούσεις με Αστυνομικούς που γέμισαν το κτίριο. Η επιχείρηση διήρκεσε περίπου μία ώρα, με τους πυροβολισμούς να πέφτουν κατά ριπάς και να δημιουργούν σκηνικό τρόμου.
Τα τανκς αποχώρησαν στις 5.00 το πρωί. Στις 11.00 της επομένης επανακηρύχθηκε Στρατιωτικός Νόμος, με την κατάσταση να εξομαλύνεται, ωστόσο το πλήγμα για το καθεστώς Παπαδόπουλου ήταν τελειωτικό.
Η κληρονομιά της γενιάς του Πολυτεχνείου
Για πολλά χρόνια το Πολυτεχνείο υπήρξε σύμβολο αντίστασης και Δημοκρατίας, ενώ οι πρωταγωνιστές του κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή του τόπου τα χρόνια που ακολούθησαν. Η εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου αποτέλεσε σημείο αναφοράς για όσους τις μέρες του '73 έδωσαν τη χαριστική βολή στη Χούντα, ο μετέπειτα βίος τους όμως έριξε μεγάλες κηλίδες στην εποχή αυτή.
Σήμερα, τέσσερις δεκαετίες μετά το Πολυτεχνείο έχει υπερβεί τα πρόσωπα και συνεχίζει να αποτελεί εστία έμπνευσης για όλους αυτούς που δε βολεύονται με λιγότερη Ελευθερία.
newsbomb.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου