Ο άντρας που έκανε 500 παιδιά με τις απελπισμένες γυναίκες αυτών που χάθηκαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ή γύρισαν ζωντανοί-νεκροί [εικόνες]

Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι πολύ πριν η δωρεά σπέρματος καταστεί πρακτικά και ηθικά δυνατή, στις αρχές του 20ου αιώνα, μια μυστική υπηρεσία παρείχε δωρεάν σπέρμα στις γυναίκες των σακατεμένων από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ανδρών.

Η Ελενα Ράιτ υπήρξε διάσημη γιατρός, συγγραφέας μπεστ σέλερ, αγωνίστρια και εκπαιδευτικός. Λάτρευε τους άνδρες και πέρασε τη ζωή της βοηθώντας γυναίκες. Εφτιαξε δύο κλινικές στο Λονδίνο, μία για τις προνομιούχες γυναίκες του Knightsbridge, μία για τις φτωχές στο Notting Hill. Κι ένα γραφείο που ανέλαβε ίσως το μεγαλύτερο έργο της. Να βοηθήσει εκατοντάδες γυναίκες των οποίων οι σύζυγοι είχαν επιστρέψει από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο να τεκνοποιήσουν.
Μεταξύ 1914 και 1918, 1.000.000 Βρετανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στη Γαλλία και το Βέλγιο. Χιλιάδες τραυματίστηκαν ή επέστρεψαν δια παντός σοκαρισμένοι από μετατραυματικό σοκ. Μέχρι το 1921 η Βρετανία είχε πλεόνασμα 1,7 εκατομμύρια γυναικών.

Αυτές οι γυναίκες αγαπούσαν τους συζύγους τους, αλλά λαχταρούσαν και παιδιά. Αυτό που χρειαζόταν ήταν ένας δότης σπέρματος. Η Ράιτ δεν φοβήθηκε. Το 1919 άρχισε να ψάχνει για ένα πολύ συγκεκριμένο πρόσωπο, κάποιον που θα μπορούσε να γίνει πατέρας χωρίς συναισθηματικούς δεσμούς. Χρειαζόταν ένας άνθρωπος ψηλός, όμορφος, με αξιοπρεπή δόντια, ευφυής, υγιής, αξιόπιστα ανδροπρεπής.
Η απάντηση βρέθηκε στο πρόσωπο του Ντέρεκ. Ετσι είναι γνωστός. Ο Ντέρεκ γεννήθηκε το 1889 και μαζί με τον αδελφό του Τζορτζ μεγάλωσε στην Αγγλία και αργότερα πήγε στην Κεϋλάνη, όπου ο πατέρας του είχε μια συνεργασία σε μια φυτεία καουτσούκ και τσαγιού.

Στα 19 του πήγε στη Μαλαισία σε μια άλλη φυτεία. Προσέλαβε εργατικό δυναμικό, έχτισε σπίτι και προσέλαβε τρία κορίτσια για να μαγειρεύουν και να πλένουν. Υπάρχει φωτογραφία που απεικονίζει τρία κορίτσια γυμνά, ξαπλωμένα στο πάτωμα με το δέρμα τους να αστράφτει σαν να είχε τριφτεί με λάδι καρύδας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ήταν το ιδιωτικό χαρέμι ​​του.
Το 1918, κατά τη σύναψη ανακωχής μεταξύ της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας, ο Ντέρεκ επέστρεψε στην Αγγλία. Αγόρασε μια Rolls-Royce και προσπαθούσε να ξεπεράσει την απώλεια του αδελφού του που είχε χαθεί στον πόλεμο.

Η σωτηρία ήρθε όταν συνάντησε μια νεαρή νοσοκόμα, τη Σουζάν, που έγινε γυναίκα του. Το 1919, η Σουζάν τον σύστησε στον δρ. Ελενα Ράιτ. Καθώς η φιλία τους αναπτύσσονταν, η Ράιτ εκμυστηρεύτηκε στον Ντέρεκ ότι είχε μια λίστα με 1.000 γυναίκες των οποίων οι σύζυγοι δεν μπορούσε να τεκνοποιήσουν, εξαιτίας του πολέμου.

Κάπως έτσι η μυστική υπηρεσία γεννήθηκε. Κάθε επίδοξη μητέρα υπέγραφε υπόσχεση σιωπής, πλήρωνε δέκα λίρες σε ένα ταμείο, ποσό που η Ράιτ συγκέντρωνε για να καλύπτει την προγεννητική φροντίδα στις κλινικές της.
Προσδιορίστηκε ότι θα υπήρχαν εκ των προτέρων συναντήσεις μεταξύ του Ντέρεκ και των γυναικών. Κάθε γυναίκα έστελνε στην Ράιτ ένα τηλεγράφημα με τη βέλτιστη ημερομηνία για σύλληψη και εκείνη ειδοποιούσε τον Ντέρεκ. Αυτός θα φορούσε σκούρο κοστούμι, λευκό πουκάμισο και πουά παπιγιόν και σε μια μαύρη τσάντα Gladstone θα είχε τις πιτζάμες του κι ένα μπουκάλι κονιάκ. Ο Ντέρεκ και η Ράιτ είχαν συμφωνήσει να μην διαταράσσεται η ειρήνη του ζευγαριού.
Όσο για τη γυναίκα του Ντέρεκ, φαίνεται πως έδειξε κατανόηση...

Ο Ντέρεκ επισκέφθηκε περίπου 500 γυναίκες στα χρόνια που ακολούθησαν. Πολλές συνέλαβαν. Ο Ντέρεκ έγινε πατέρας 496 παιδιών μεταξύ 1917 και 1950. Είχε τρεις γιους από το γάμο του, δύο ακόμη γιους από την ερωμένη του πατέρα του, που έκανε δική του μετά τον θάνατο του πατέρα του και τέσσερις γιους πίσω στη Μαλαισία. Πέθανε το 1974.

iefimerida.gr